ادب فارسی و عربی، به کالج آمریکایی «ایران نبل» رفت و در سال 1303 ش از آنجا فارغ التحصیل شد. شعر او بسیار روان،شیوا و ساده می باشد. او را می توان بزرگ ترین شاعر ایرانی دانست. در قصاید خود از حیث الفاظ، پیرو «ناصر خسرو» بود ولی در سایر اشعارش سخن او رنگ سخن «عراقی » دارد. اندیشه های او نوین و متضمن نکات اخلاقی، اجتماعی و انتقادی می باشد. او در 15 فروردین ماه سال 1320 ش در عنفوان جوانی در گذشت و در صحن حرم حضرت فاطمه معصومه(س) در شهر قم و در کنار آرمگاه پدرش مدفون گردید.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
